ગુસ્સે થયા જો લોક તો પથ્થર સુધી ગયા.
પણ દોસ્તો ના હાથ તો ખંજર સુધી ગયા.
પણ દોસ્તો ના હાથ તો ખંજર સુધી ગયા.
અમૃત ‘ ઘાયલ’
એમ તો ન કરી શક્યા અમને નગરમધ્યે,
બદનામ કરવા એ દરેક ઘર સુધી ગયા.
બદનામ કરવા એ દરેક ઘર સુધી ગયા.
એમ તો નિરખી ન શક્યા ખુદાને ખુદ મહીં.
લોક સઘળા પથ્થરના ચણતર સુધી ગયા.
લોક સઘળા પથ્થરના ચણતર સુધી ગયા.
પાત્રતા તો ન હતી ખાબોચિયાં જેટલીયે,
‘ને વિશાળતાને પામવા સમંદર સુધી ગયા.
‘ને વિશાળતાને પામવા સમંદર સુધી ગયા.
અમે કંઈ એમ પાછા આવવાના પણ ન હતા,
તો ય અવિશ્વાસુ પંખી છેક ચાદર સુધી ગયા.
તો ય અવિશ્વાસુ પંખી છેક ચાદર સુધી ગયા.
જીવતા કોઈ જાણી ન શક્યું ‘આરઝુ’ અમને,
મૃત્યુ બાદ સૌ ફુલો લઈ કબર સુધી ગયા.
મૃત્યુ બાદ સૌ ફુલો લઈ કબર સુધી ગયા.
રાજેશ જોશી ‘આરઝુ’
૧૯૯૫ માં યોજાયેલી પાદપુર્તિ સ્પર્ધાની વિજેતા કૃતિ.